Ochotnicza Straż Pożarna - Historia Jednostki

 

zdjęcie loga osp rossoszNa początku XX wieku Rossosz administracyjnie należał do guberni siedleckiej i jak w większości osad z tamtego okresu dominowała w nim drewniana zabudowa. W tamtym czasie miasta i wsie nękany były licznymi pożarami, które często przeradzały się w tzw. pożary zbiorowe, czyli takie, w których ogień niszczył 300-400 budynków. Liczba pożarów i podpaleń z roku na rok rosła. By temu przeciwdziałać w guberniach zakładano straże pożarne. Jedną pierwszych jednostek funkcjonujących na terenie guberni siedleckiej była utworzona w Rossoszu w 1906 r. Ochotnicza Straż Ogniowa. Powstaniu formacji sprzyjała panująca w Królestwie sytuacja, ponieważ lata 1905 - 1907 był to czas rewolucji w całym Cesarstwie Rosyjskim. A powstające jednostki były wyrazem manifestowania przez Polaków swojej odrębności państwowej, tożsamościowej i religijnej.

 

Podczas I wojny światowej niemal każda jednostka straży w Królestwie stawała się swoistym ośrodkiem polskości, kultury i tradycji polskiej oraz przeciwwagą dla prowadzonej rusyfikacyjnej polityki zaborcy. Natomiast kiedy pojawiła się szansa na odbudowę państwa polskiego wielu strażaków zasiliło szeregi Legionów. Na obszarach opuszczonych przez wojska rosyjskie, a do których nie dotarły jeszcze wojska niemieckie i austrowęgierskie, strażacy organizowali komitety bezpieczeństwa, milicję czy straże obywatelskie. Podejmowali też aktywną współpracę z organizacjami niepodległościowymi i paramilitarnymi.

 

Do czasu podjęcia decyzji o wybudowaniu remizy sprzęt Ochotniczej Straży Ogniowej był przechowywany w szopie oraz starej kuźni. Prace budowlane ruszyły na przełomie 1927 i 1928 r. Była w nie zaangażowana większość mieszkańców Rossosza. Także dzięki hojności mieszkańców zebrano niezbędne do budowy drewno. Remizę budował Jan Marcinkiewicz, a nadzór sprawował Jan Ogorzały. Swój istotny udział w pracach budowlanych mieli wszyscy członkowie straży. Sami wykonali m. in.: drzwi i okna do remizy, wykładali sufity i podłogi. Prace zakończyły się w 1929 r.

 

Oprócz prowadzonych działań przeciwpożarowych na terenie gminy i okolic OSP spełniała funkcję kulturalne. Ich rozkwit nastąpił od czasu ukończenia nowej remizy. Zaczęto wtedy organizować liczne imprezy rozrywkowe i kulturalne. Wynajmowano salę i urządzano zabawy, a pozyskane w ten sposób środki przeznaczano na cele strażackie. W czasie II wojny światowej funkcję naczelnika straży ochotniczej pełnił Stanisław Czeranowski. Naczelnik aktywnie też działał w strukturach politycznych i wojskowych państwa podziemnego.

 

Po okresie okupacji istotną datą jest rok 1960, kiedy rozpoczęto starania mające na celu utworzenie orkiestry dętej, a którą formalnie powołano w następnym roku. Równie ważną datą jest 1964 rok, kiedy rozpoczęła się budowa nowej remizy. Uroczystość jej otwarcia odbyła się w dnia 17-24 maja 1970 r. Wtedy, przy udziale przedstawicieli władz powiatowych i wojewódzkich, obchodzono Dni Strażaka i oficjalnie przekazano nową strażnicę ochotnikom z OSP Rossosz. W 1984 r. przy remizie rozpoczęto budowę trzeciego garażu. Jego budowę wykonywano w tzw. czynie społecznym przy zaangażowaniu strażaków. By dokończyć inwestycję pozyskiwano dodatkowe fundusze organizując zabawy i dyskoteki w budynku Gminnego Ośrodka Kultury.  

 

Obecnie OSP posiada remizę z trzema garażami i zapleczem sprzętowym. Świetlicę, w której odbywają się próby orkiestry dętej oraz imprezy kulturalne i rozrywkowe. Jednostka dysponuje trzema samochodami strażackimi - dwa wozy średnie i jeden lekki oraz nowoczesnym sprzętem ratowniczo - gaśniczym.  Od 15 marca 1995 r. OSP Rossosz została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo - Gaśniczego.